Ég held að ég skypti um skoðun varðandi aðild að EU...........

Þegar við komum til Scrabster á laugardaginn,þá komumst við ekki uppað og urðum því að bíða fyrir utan. Ástæða þess var að það var fiskibátur fyrir á bryggjunni.  En þegar við komumst uppað kom agentin okkar um borð eins og vera ber.  Við fórum að ræða málin eins og við gerum, hún spyr mjög mikið um Ísland og ástæðu þess hvernig allt fór hjá okkur.  Hún t.d. sagði mér að Aberdeen hafði tapað stórkostlega miklu á Icesave reikningum og fleiri bæjir þarna í kring,en það sem vesta væri að mjög mikið af fólki sem var komið á eftirlaun í skotlandi hefði látið glepjast á gylliboðum þessara manna.  Síðan fórum við að ræða hvað væri best að gera fyrir Íslendinga, ég sagði að líklega yrði það lendingin að fara í E.U.  Þá varð hún hreinlega vittlaus. Hún spurði hvort við værum GALIN.  Þá sagði hún mér að þegar Bretar gengu inn þá var því lofað að fiskimiðin við strendur yrðu eingöngu fyrir íbúa sjávarþorpanna.  En hvað væri raunin? Báturinn sem ég þurfti að bíða eftir var Spánskur og er að veiða uppí kálgörðum hjá þeim.  Á sama tíma er útgerð hjá þeim að deyja út.  Þeir eru ekki að fisk a einusinni fyrir íbúanna í bæjunum.  Þeir meiga ekki veiða humar við ströndina, en Spánverja djöfullinn (Eins og hún orðaði það)  mátti veiða í gildrur síðan koma þeir í land og landa beint í bíla og öllu keyrt beint til Spánar.  Það er ekkert sem verður eftir í Skotlandi.  Ekki einu sinni keyptur kostur né þjónusta það kemur allt með bílum frá Spáni.

Þegar ég var búin að fá þessa ræðu hjá frúnni þá fór ég að spá betur í þestta, þetta er auðvitað það sem við myndum fá yfir okkur.  Svona færi fyrir fiskimiðum okkar og síðan yrðu raforkuverin keypt af einhverjum stórlöxum utan úr heimi og allt verð á raforku myndi rjúka upp.  Þá yrði ekkert eftir sem við gætum skapað okkur tekjur á.  Ég held að við ættum að íhuga betur aðild okkar að E.U.  við hljótum að getað farið í eitthvað samstarf með einhverjum þjóðum með að taka upp annan gjaldmiðil.  en ég mátti til með að segja frá þessum umræðum sem voru hjá okkur.

Athugasemdir

[(IP-tala skráð) 9.2.2009 kl. 01:53]

Til hamingju  með þetta, og velkomin í hóp þeirra sem hafa snúið frá villu síns vegar. Ég var hlynt ESB líka hér áður, en þegar ég fór að kynna mér málin sjálf, og skoða hvaða áhrif þetta hefur haft á önnur lönd, var auðvelt að snúa frá villu síns vegar, þó auðvitað sé aldrei auðvelt að viðurkenna að maður hafi haft rangt fyrir sér.

[Júlíus Björnsson, 9.2.2009 kl. 02:38]

Þegar við tilheyrðum einokunarbandalagi Danmerkur vorum við kölluð mörlandar ný-aðlinum þar og almenningur annarstaðar í heiminum vissi ekki hvað Ísland var. Það að við gerðumst sjálfstætt fullvalda þjóðríki kom okkur á kortið og kúguð þjóðarbrot og almenningur forsjárhyggju ríkja litu upp til okkar.  ESS til að spara tíma við að losa okkur við lungann af fiskiaflanum hefur kostað þjóðina með regluverki [lögum og reglum: frjálst flæði, samþjöppun t.d.]  alltof mikið og tími til kominn að segja honum upp svo við getum byggt upp hátekjumarkaði annarstaðar í heimunum.

[Halla Rut , 9.2.2009 kl. 02:40]

SKY fréttastöðin Breska sýndi einmitt fræðsluþátt um þetta á Skotlandi fyrir um ári. Mjög merkilegur þáttur. Ótrúleg "eyðilegging" við allar strendur hins fagra Skotlands vegna ESB. Ég bið fyrir okkur ef við förum í þennan klúbb sem er aðeins einræði fárra þjóða yfir hinum.

Ekki er það bara fiskurinn heldur eiga smærri fisksalar einnig erfitt uppdráttar því regluverkið er svo strangt að nærri ógert er fyrir einstakling að reka fiskbúð. Ekki að unda að Jón Ásgeir mæli með ESB því það þurrkar út litla karlinn. 

[Einar Örn Einarsson, 9.2.2009 kl. 03:22]

Ég er búinn að vera að skipta um skoðun í þessu líka.

Hef heyrt og lesið svipaðar sögur. Líka frá Írlandi.

EU nei takk.

[Helgi Jóhann Hauksson, 9.2.2009 kl. 03:44]

Reyndar rangt.

Bretar fóru í mörg þorskastríð við okkur til að berjast fyrir hefðarreglunni til fiskveiða en gegn rétti strandríkisins. Bretar fóru í sitt síðasta þorskastríð við okkur á sama tíma og þeir voru að semja við ESB um aðild. 

- Bretar sendu orrustuskip á okkur gegn rétti strandríkjanna - Bretarnir fengu því framgengt sem þeir börðust við okkur um -hjá ESB að veiðiréttur ætti að fara eftir hefðarrétti undagenginna fárra ára en ekki byggjast á rétti strandríkisins.

Þessvegna fengu ESB ríkin öll veiðirétt í bresku lögsögunni eins og þeir áttu hefð til (í 3 undangengin ár) - því það var stefna Bretanna sjálfra sem þeir höfðu barist fyrir með herskipum.

Kvótahopp var svo t.d. bara vandi Breta en ekki t.d. Dana vegna þess að ESB-kvótar eru til ríkjanna sjálfra „ríkjakvótar“ sem sjálf ráða hvernig honum er endurúthlutað. Breska reglan var að öll skip fengju kvóta árlega - nýskráð skip fengu þá sama kvóta og öll þau sem lengi höfðu verið við veiðar - því skráðu Spánverjar og Portúgalar sum sín skip til Bretlands. Seinna settu Bretar reglur sem skylda skipin til að landa og vinna megnið af aflanum í Bretlandi. 

Danir hinsvegar tengdu strax úthlutun síns hlutar við veiðireynslu og því varð kvótahopp aldrei vandamál þar.

- Hvað reglur við setjum í upphafi stýrir því þessu 

- en löngu er ljóst að hér fær ekkert ríki annað en Ísland kvóta í íslenskra hólfinu.

[Júlíus Björnsson, 9.2.2009 kl. 15:26]

Í ESB ríkir hin almenna réttlætiskrafa að fjöldi kjósenda á bak við hvern lagasmið: þingmann löggjavarvaldsins  ráði, en ekki tekjur landsvæðisins sem hann er fulltrúi fyrir.  Undantekningar  [gulrætur] í dag verða ekki undantekningar á morgun samkvæmt markmiðum jafnaðarmanna stjórnarskrá Evrópu [Lissabon samningurinn]. Halda ESB áróðurmeistarar, að við hin sem höfum viðskiptavit og hámörkun arðsins okkur til handa, séum asnar? 

[Helgi Jóhann Hauksson, 9.2.2009 kl. 16:27]

Júlíus, ESB er myndað sem bandalag óvinaþjóða sem ákváðu að verða vinir - þ.e. það var bandalag ríkja sem höfðu ýmist verið bandamenn eða andstæðingar fyrri heimsstyrjaldar til að tryggja og viðhalda frið í Evrópu.

Af þeirri ástæðu var frá upphafi tekið upp ákvörðunartökukerfi sem kennt er við samstöðu - þ.e. samstöðulýðræði eða samstöðuákvarðanir, þar sem markmiðið er að öllum málum sé lokið í sátt allra.

Það felur það í sér að embættismennakerfið þ.e. framkvæmdastjórnin ein getur gert tillögur að nýjum lögum eða reglum en ráðherraráðið eitt getur endanlega samþykkt lög, þar á milli er langt samráðsferli við alla sem málið snertir eða varðar og stundum margir hringir með málið. Stærsti einstaki áfangi þess ferlis er Evrópuþingið.

- Ef menn undrast afhverju engin þjóð hefur rokið á dyr ESB á langri sögu á meðan við sitjum næstum ein eftir í EFTA sem allar þjóðir hafa yfirgefið, þá er þetta skýringin.

Svona er eðli alls ákvöðunartökukerfis ESB og hefur verið frá upphafi og svona er unnið þó sum mál mætti ákveða með einföldum meirihluta - honum hefur t.d. aldrei verið beitt gegn beinni og eindreginn andstöðu neins aðildarríkis og er aldrei beitt í ráðaherraráðinu nema við það sem teljast tæknilegar útfærslur mála sem samstað hefur náðst um.

- Fyrir vikið geta ákvarðnair dregist en gróðinn er samstaðan.

[Júlíus Björnsson, 9.2.2009 kl. 16:49]

Samtvinnunar hugmyndafræði Frakka er upphafið. Tilgangurinn helgar meðalið. Við erum greinlega farin að sjá lýðs-jöfnunarstefnan á einokunarsvæðinu er að skila sér.  Langtímamarkmiðin er öllum læs á Dönsku í stjórnarskrá Evrópu.  Efnhagslega velferð er í réttu hlutfalli við auðlindir og þann virðisauka sem myndast á hjá þeirri sjálfstæðu efnahagseiningu: þjóð sem um ræðir á hverjum tíma Sagnfræðileg staðreynd og þeirra sem ég álít stíga í vitið. Í upphafi skyldi endinn skoða.

Evrópa á nokkur þjóðríki eftir áður en stjórnarskrá Evrópu verður fylgt eftir að fullum [heraga]. Mér er er alveg ljós fullkomnunar árátta þýska og franska ný-aðalsins.  Orð eru eitt og gerðir eru annað, oftast í samræmi við eðli.

Íslendingar [300.000] eru ríkasta efnahagssvæði heimsins og eiga að halda áfram að vera það. 30 ára plön eru í samræmi við 30 ára verðbréf það vita þeir ábyrgu aðilar ný-aðalsins á meginlandinu.